Τι Διδάσκει η Αγία Γραφή για την λέξη 

"ΘΕΟΣ"

"Ο ΘΕΟΣ ἔστη ἐν συναγωγῇ θεῶν, ἐν μέσῳ δὲ θεοὺς διακρινεῖ"

(Ψαλμοί 82/81 κατά τους Ο' :1)

   Τα διάφορα δόγματα και θρησκείες  έχουν δικές τους απόψεις για το τι εστί "Θεός". Υπάρχουν οι πολυθεϊστικές θρησκείες που θεωρούν ότι υπάρχουν πολλοί θεοί καθώς και οι μονοθεϊστικές θρησκείες,οι μεν με την αυστηρή έννοια όπως ο Ιουδαϊσμός και ο μουσουλμανισμός και οι υπό την σχετική έννοια της μονάδος όπως η πλειονότητα των εκκλησιών του Χριστιανικού Κόσμου. 

  Θα ασχοληθούμε με την τελευταία ομάδα κυριώτερα και όχι με τις παγανιστικές θρησκείες.Τα περισσότερα δόγματα των εκκλησιών και διαφόρων καθ' ομολογία χριστιανικών πεποιθήσεων πρεσβεύουν το δόγμα της "ομοουσίου και αδιαιρέτου Τριάδος". Υπάρχουν διάφορες τάσεις και ερμηνείες του δόγματος αυτού, όπως :

   1)ο λεγόμενος μονταλισμός που πρεσβεύει ότι ο Πατέρας ,Υιός και Άγιο Πνεύμα είναι ένας Θεός ο οποίος ,σαν να φοράει μάσκα εμφανίζεται με διαφορετικά πρόσωπα στο διάβα των αιώνων. Έτσι όπως λένε οι θιασώτες του δόγματος αυτού, στην Παλαιά Διαθήκη ο Θεός εμφανίστηκε ως Πατέρας (Γιαχβέ/Ιεχωβά) , στην έναρξη της έλευσης του Μεσσία ως Υιός (Ιησούς Χριστος) και στην Πεντηκοστή ως Άγιο Πνεύμα. Η Ορθόδοξη Εκκλησία χρησιμοποιεί την συγκεκριμένη δογματική προσέγγιση της Τριάδος καθώς διακηρύττει : "το όνομα Γιαχβέ οιονεί αναλύεται εις το "Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα". Ούτω Γιαχβέ ο Πατήρ, Γιαχβέ ο Υιός, Γιαχβέ το Άγιον Πνεύμα. Πλην δεν υπάρχουν τρεις Γιαχβέ, αλλ' εις Γιαχβέ (Δευτ. 6: 4), διότι υπάρχει μία θεία ουσία. Επειδή δε έκαστον των τριών προσώπων έχει όλόκληρον την θείαν ουσίαν...δυνάμεθα να λέγωμεν, ου μόνον ότι ο Υιός είνε Γιαχβέ, αλλά και ότι είνε ο Γιαχβέ (ενάρθρως), ο όλος δηλαδή θεός"(Σωτηρόπουλος Νικόλαος, Ο Ιησούς Γιαχβέ, 2η έκδ., εκδ. 'Ο Σταυρός', Αθήνα 1988, σελ. 35)

    2) η προτεσταντική-ευαγγελική θεώρηση της Τριάδος ότι αποτελείται από τρια ξεχωριστά πρόσωπα με διαβαθμίσης εξουσίας εντός της θεότητας (δηλαδή ότι ο Υιος δεν είναι ο Πατέρας,ο Πατέρας δεν είναι ο Υιός, και ο Πατέρας και Υιός δεν είναι το Άγιο Πνεύμα αλλά όλοι αυτοί είναι ένας Θεός,μέτοχοι της ιδίας θεότητος),μια άποψη που προσπαθεί να συγκεράσει την πίστη του Χριστιανισμού σε έναν Θεό αλλά χωρίς να απορρίπτει την θεότητα όλων των υποτιθέμενων ομοουσίων προσώπων. 

    Το πρώτο κλειδί για να κατανοήσουμε το τι εστί Θεός ως έννοια έγκειται στην θρώρηση που δίνει η Βίβλος για την έννοια της λέξεως Θεός.Είναι αλήθεια πως η λατρεία του ΕΝΟΣ και ΜΟΝΟ Θεού τονίζεται με έμφαση σε όλην την βιβλική διδασκαλία, αρχής γενομένης ήδη απο το βιβλίο της Εξόδου καθώς ο ΚΥΡΙΟΣ είπε στον Μωυσή "οὐκ ἔσονταί σοι θεοὶ ἕτεροι πλὴν ἐμοῦ" (Έξοδος 20:3) Το θέμα έγκειται όμως στο ότι το βιβλικό υπόμνημα αναφέρει ότι και ο Υιός του Θεού ,ο Ιησούς Χριστός είναι και αυτός Θεός (Ησαϊας 9:6, Κατά Ιωάννην 1:1) Ο απόστολος Θωμάς, κατά την ανάσταση του Κυρίου, αναφώνησε: "Ο Κύριός μου και Θεός μου"(Kaτά Ιωάννην 20:28) Τι συνέβη τώρα; Συμβίβασε ο Θωμάς την πίστη του στον ένα και μοναδικό Θεό, τον Θεό του Ισραήλ , τον Γιαχβέ, για τον οποίο ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός ανέφερε ως "μόνον αληθινόν Θεόν"(Κατά Ιωάννην 17:3,Μετάφ.Βάμβα);

      Φυσικά και όχι. Ο Θωμάς, ο Ιησούς και όλοι οι πιστοί μαθητές ήξεραν πολύ καλά αυτό που ο Ίδιος ο Θεός και Πατέρας του Ιησού Χριστού είχε πει "῎Ακουε, ᾿Ισραήλ· Κύριος(Γιαχβε/Ιεχωβά) ὁ Θεὸς ἡμῶν Κύριος εἷς ἐστι"(Δευτερονόμιον 6:4)" Η συγκεκριμένη προσευχή ονομάζεται ΣΕΜΑ και είναι το κυριώτερο Σύμβολο Πίστης του Ιουδαϊσμού,καθώς απαγγέλεται στις συναγωγές συνεχώς.Προέρχεται από την εβραϊκή λέξη ΣΕΜΑ (='ακουε) που είναι τα πρώτα λόγια της απαγγελίας αυτής. Ο Ιησούς και οι μαθητές Του γνώριζαν την πραγματική έννοια της λέξης "Θεός" όπως διδάσκεται μέσα στην Βίβλο

     Η λέξη Θεός κατά γράμμα σημαίνει ισχυρός. Η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί την λέξη "θεός"με σχετική έννοια σε όλα τα όντα τα οποία είναι ανωτέρας πνευματικής φύσης από τον άνθρωπο,όπως οι άγγελοι.Ο 81ος Ψαλμός ο οποίος είναι το επικεφαλής εδάφιο της μελέτης μας αυτή, λέει και για τους κριτές και για τους αγγέλους, ιδιαίτερα στο μέρος που αναφέρει "πάντες θεού υιοί Υψίστου". Βασικά ονομάζει τους αγγέλους "θεούς" αλλά και τους ίδιους τους ανθρώπους που κρίνουν ως "θεούς" έναντι των άλλων, ήτοι άνθρωποι εξουσιας. Ο Σατανάς ονομάζεται και αυτός "θεός του κόσμου τούτου" (Β Κορινθίους 4:4) λόγω της ανώτερης πνευματικής του φύσης από τους ανθρώπους. Πόσο μάλλον, ο ύψιστος Υιός του Θεού!Κάποιοι λένε την τάση αυτή ως πολυθεϊα και κατηγορούν άλλες θρησκευτικές ομάδες που την υποστηρίζουν, όπως τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, ότι γίνονται πολυθεϊστές με το να δέχονται την άποψη της Αγίας Γραφής ως "πολυθεϊσμό". Σε αυτούς πρέπει να τεθεί το ερώτημα- Ήταν και ο απόστολος Παύλος πολυθεϊστής όταν έγραψε - 

   

"καὶ γὰρ εἴπερ εἰσὶ λεγόμενοι θεοὶ εἴτε ἐν οὐρανῷ εἴτε ἐπὶ τῆς γῆς, ὥσπερ εἰσὶ θεοὶ πολλοὶ καὶ κύριοι πολλοί, ἀλλ᾿ ἡμῖν εἷς Θεὸς ὁ Πατήρ , ἐξ οὗ τὰ πάντα καὶ ἡμεῖς εἰς αὐτόν, καὶ εἷς Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, δι᾿ οὗ τὰ πάντα καὶ ἡμεῖς δι᾿ αὐτοῦ" (Α Κορινθίους 8:5-6)

 

Σαφέστατα ο απόστολος Παύλος δεν δίδασκε μια ακατανόητη Τριάδα για να συγκεράσει τον μονοθεϊσμό και την απόδοση και σε άλλους της λέξης Θεός που κάνει η Βίβλος.Όλοι είναι θεοί αναφέρει,λεγόμενοι (δηλαδή έχουν τον τίτλο) είτε στον ουρανώ (άγγελοι) είτε στη γη (άνθρωποι ισχυροί). Ακόμη, αν διαβάσει κανείς και τα προηγούμενα εδάφια, ο Παύλος αναφέρει ότι και τα είδωλα αποκαλούνται θεοί, τα οποία αντιπροσωπεύουν υπαρκτούς δαιμονες, ή διαβολικούς θεούς (A Κορινθίους 10:20). Πουθενά όμως ο απόστολος δεν αρνείται την ύπαρξη άλλων θεών. Το ζήτημα για την Βίβλο δεν είναι ποιος αποκαλείται ή όχι Θεός, αλλά το ποιος είναι Ο ΥΨΙΣΤΟΣ από όλους αυτούς, ο οποίος πρέπει να λατρεύεται.Ποιανού η θεϊκη φύση είναι ανώτερη πάντων. Ο Παύλος απαντάει στις ερωτήσεις αυτές χρησιμοποιώντας δύο προθέσεις - την λέξη εξ' ου για τον Πατέρα, που σημαίνει κατά γράμμα "από", δηλαδή ότι ο Πατέρας είναι η Πηγή της Ζωής, ο Δημιουργός και συνακόλουθα μόνο αυτός ο Θεός πρέπει να λατρεύεται, ενώ για τον Υιό αναφέρει την λέξη δι'ου που σημαίνει μέσω, δηλαδή ότι ο Υιός αν και Θεός ο ίδιος (Κατά Ιωάννην 1:1) ,κατώτερος θεός από τον Πατέρα (Κατά Ιωάννην 14:28) ήταν το μέσο και όχι η πηγή δημιουργίας των πάντων.Για αυτό ο Χριστός στην προανθρώπινη ύπαρξή Του ονομάζεται και "ΛΟΓΟΣ" , ο εκπρόσωπος του Θεού ,αλλά ποτέ ως ΙΔΙΟΣ με τον Πατέρα Του, όπως πρεσβεύουν τα τριαδικά δόγματα. Όσον αφορά το Άγιο Πνεύμα πουθενά στην Αγία Γραφή δεν αναφέρεται ως "ΘΕΟΣ", ούτε καν ως πρόσωπο, αλλά ως δύναμη του Θεού. Θα έχουμε την ευκαιρία να αναλύσουμε το θέμα αυτό και σε άλλο post.

Συνεπώς ο Θωμάς αποκαλώντας τον Χριστό ως "Θεό" ,δεν συμβίβασε το πιστέυω του για την ανωτερότητα του Θεού Πατέρα. Δεν πίστευε σε δύο θεούς αλλά σε έναν και Παντοδύναμο Θεό, τον οποίο λάτρευε, τον Γιαχβε, και στον Υιό Του και Κύριό του Θωμά, τον Ιησού Χριστό,έναν δευτερεύοντα θεό αλλά όχι ίσο με τον Πατέρα Του. Ο Ιησούς Χριστός λέγεται ότι δημιουργήθηκε από τον Πατέρα (Προς Κολοσσαείς 1:15) ενώ ο Πατέρας είναι άναρχος (Ψαλμοί 90/89 κατά τους Ο' :2). Ο Υιός λέγεται "Κραταιός Θεός" (Ησαϊας 9:6) ή "μέγας της βουλής Άγγελος" κατά την Μετάφραση των Εβδομήκοντα, ενώ ο Πατέρας ονομάζεται "Παντοκράτωρ",δηλαδή "Παντοδύναμος" (Β Κορινθίους 6:18)Ο ίδιος ο Υιός κατασκευάστηκε ως κτίσμα από την παντοδυναμία του Γιαχβε. Ο χριστιανός Πατέρας Ωριγένης γράφει: «Υπάρχουν ορισμένα πλάσματα, λογικά και θεϊκά, τα οποία ονομάζονται δυνάμεις [πνευματικά πλάσματα, πιθανόν άγγελοι] και από αυτούς ο Χριστός ήταν ο υψηλότερος και καλύτερος και καλείται όχι μόνο η σοφία του Θεού αλλά και η δύναμή Του». - ΑΝΡ 10: 321-322.

Ο Ιησούς Χριστός αποκαλείτο ο Άγγελος που ήταν πάνω από όλους, ήτοι ο Αρχάγγελος. Και πόσο σπουδαίο είναι να ακούσουμε τα ίδια τα λόγια του Χριστού στην Α Θεσ/κεις 4:16,17 ότι έρχεται "εν φωνή αρχαγγέλου και σάλπιγγα Θεού" γιατί απλούστατα κατέχει και τους δύο όρους!!!!Στην Αγία Γραφή απαντάται μόνο ένα όνομα Αρχαγγέλου "Μιχαήλ" που σημαίνει "Ποιός είναι όμοιος με τον Θεό;" δηλαδή ποιος μπορεί να ομοιωθεί με τον Ύψιστό Θεό τον Πατέρα; Είναι ένα κατάλληλο όνομα για την ιδιότητα του Κυρίου Ιησού Χριστού στην ουράνια δόξα Του, ως Αρχηγού του στρατεύματος των αγγελικών δυνάμεων!

Ο Τερτυλλιανός, Χριστιανός πρεσβύτερος της Καρθαγένης και Πατέρας της Εκκλησίας, ο οποίος πέθανε περίπου 230 μ.Χ., διδάσκει την υπεροχή του Θεού Πατέρα και ότι ο Ιησούς δημιουργήθηκε από Εκείνον. Παρατήρησε: «Ο Πατέρας είναι διαφορετικός από τον Υιό (άλλος), καθώς είναι μεγαλύτερος. καθώς αυτός που γεννά είναι διαφορετικός από αυτόν που γεννιέται. Αυτός που στέλνει διαφορετικά από αυτόν που αποστέλλεται. " Είπε επίσης: «όταν ο Υιός δεν ήταν ... πριν από όλα τα πράγματα ο Θεός ήταν μόνος» (Κατά Πραξέα, κεφάλαιο 9)Δεν θα συναντήσουμε πουθενά την λέξη Παντοδύναμος για τον Υιό, παρά μόνον για τον Πατέρα. Ο Ιησούς απεκάλεσε τον Πατέρα Του ως "Θεόν Του" (Κατά Ιωάννην 20:17), γεγονός που δείχνει ότι ο Πατέρας Του είναι ανώτερος από Εκείνον.

Υπάρχει συνεπώς διαφορά σε τάξη και ισχύ στις ουράνιες δυνάμεις. Αυτό δεν θέτει βάσεις για πολυθεϊα ,γιατί πολυθεϊα είναι να λατρεύεις πολλούς θεούς, όχι απλά να δέχεσαι την ύπαρξή τους. Οι αληθινοί Χριστιανοί δέχονται ότι υπάρχουν "πολλοί θεοί και πολλοί κύριοι" όπως ο απόστολος Παύλος είπε αλλά λατρεύουν μόνο τον Πατέρα και κανέναν άλλον.Το εδάφιο Δευτερονόμιον 4:39 αναφέρει ότι υπάρχει μόνο ένας ΘΕΟΣ που ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΑΤΡΕΥΕΤΑΙ. Δεν αποκλείει την χρήση του όρου στους άλλους θεούς, είτε ψεύτικων (ανύπαρκτων) είτε αληθινών (όπως οι άγγελοι, οι δαίμονες, ο Ιησούς και ο Σατανάς).Οι πρώτοι Χριστιανοί κήρυτταν αυτές τις απόψεις. Ο Ωριγένης μας λέει: "Ο αληθινός Θεός λοιπόν είναι ο 'Θεός' και εκείνοι που σχηματίζονται μετά από αυτόν είναι θεοί, εικόνες, όπως ήταν, γι 'αυτόν το πρωτότυπο.' 'Και, λοιπόν, ο πρωτότοκος όλης της δημιουργίας, είναι ο πρώτος που είναι μαζί με τον Θεό και για να προσελκύσει τον εαυτό του τη θεότητα, είναι μια ύπαρξη πιο υψηλού βαθμού από τους άλλους αγγέλους των θεών δίπλα του "- σ. 323, Οι Πατέρες προ της Νίκαιας, τόμος Ι. Χ, Eerdmans Publ., 1990 .Ο Άγιος Αυγουστίνος, γράφοντας γύρω στο 410 μ.Χ. και μιλώντας για τους δίκαιους ΑΝΔΡΕΣ, δήλωσε: «Για τους δημιουργημένους θεούς,αυτοί δεν είναι θεοί εξαιτίας αυτού που είναι από μόνο του, αλλά με τη συμμετοχή του Αληθινού Θεού». Πολιτεία του Θεού, Βιβλίο XIV, κεφάλαιο 13, όπως αναφέρεται στην Στις δύο πόλεις, σελ. 60-61.Ο Τερτυλλιανός επίσης,Χριστιανός του 2ου αιώνα μΧ , έγραψε "Αυτό έρχεται από τη δική Του χάρη, όχι από οποιαδήποτε ιδιοκτησία μέσα μας, επειδή είναι ο μόνος [ο Πατέρας] που μπορεί να κάνει θεούς"(Κατά Ερμογένους κεφ.5)

Εν αντιθέσει, οι Τριαδιστές, μη αντιλαμβανόμενοι τι διδάσκει η Βίβλος επί του θέματος, έφτιαξαν το 325 μΧ μια μυστηριώδη Τριάδα ,για να πουν ότι εφόσον είναι θεός και ο Υίος τότε είναι ίσος με τον Πατέρα, και τον αναβίβασαν σε συν-αιώνιο και άναρχο,κάτι που όπως είδαμε δεν ισχύει. Στην πραγματικότητα, οι Τριαδιστές είναι πολυθεϊστές γιατί λατρεύουν ΤΡΙΑ πρόσωπα και όχι ένα!

Οι Τριαδιστές θωρούν ότι το εδάφιο στους Ψαλμούς 82/81 αναφέρεται μόνο σε ανθρώπινους κριτές ως "θεούς" και όχι στους αγγέλους.Αυτό το λένε λόγω του εδαφίου 7 που αναφέρει "ὑμεῖς δὲ ὡς ἄνθρωποι ἀποθνήσκετε καὶ ὡς εἷς τῶν ἀρχόντων πίπτετε" ή κατά γράμμα από το εβραϊκό κείμενο "σαν τον Αδάμ θα πεθάνετε". Εάν όμως ήταν οι άνθρωποι που αναφέρονταν εδώ, τι το παράξενο θα υπήρχε στην τιμωρία τους ; Να πεθάνουν σαν θνητοί άνθρωποι; Αφού αυτό είναι το φυσιολογικό! Δεν θα είχε σκοπό να γραφτεί το χωρίο αυτό. Εδώ αναφέρεται στους αγγελικούς υιούς του Θεού που στασίασαν εναντίον Του και άρχισαν να εξουσιάζουν την ανθρωπότητα χωρίς οίκτο. Ο Θεός τους λέει οτι θα τους καταστρέψει όπως τους ασεβείς ανθρώπους. Οι ανθρώπινοι κριτές που νομίζουν ότι είναι και αυτοί θεοί ας το έχουν υπόψη τους ότι θα έχουν την ίδια μοίρα. "Εν τω μέσω των θεών κρίνει" μας αναφέρει ο στίχος 2. Ο Θεός μιλάει σε εκείνους τους αγγέλους που δεν έκαναν το θέλημά του. Υπενθυμίζουμε στον Ησαΐα κεφάλαιο 14 και τον Ιεζεκιήλ κεφάλαιο 28, όπου ο βασιλιάς της Βαβυλώνας και ο πρίγκιπας της Τύρου καταδικάζονται για την επαναστατική τους υπερηφάνεια. Στο Ησαΐας 14:13-14, η εξέγερση είναι σαφής. Ο "Εωσφόρος, γιος της Αυγής" (η ίδια φράση που χρησιμοποιείται εδώ στο Ψαλμ.82:7) προσπάθησε να τοποθετηθεί πάνω από "τα αστέρια του Θεού" να "καθίσει επάνω στο Όρος της Συνέλευσης (των θεών,δηλαδή των αγγέλων), "να" είναι σαν τον Παντοδύναμο Θεό. "Η ερμηνεία αυτών των χωρίων είναι ότι οι θεοί - οι οποίοι μερικές φορές θεωρούνται στην εβραϊκή Αγία Γραφή ως πεσμένοι άγγελοι και αναμφισβήτητα η γένεση των "εξουσιών και δυνάμεων" που γράφει αργότερα ο απόστολος Παύλος - καταδικάζονται σε θάνατο όχι μόνο λόγω της αποτυχίας τους να κυβερνούν με δικαιοσύνη, αλλά κυρίως για την εξέγερσή τους εναντίον του Δημιουργού τους, του Ιεχωβά. Η άδικη κυριαρχία των εθνών ήταν απλώς μία από τις πολλές εκφράσεις της εξέγερσής τους, που ήταν ο κύριος λόγος για την τιμωρία τους από τον Ιεχωβά.

"Ο Κύριος ο Θεός σας είναι Θεός των Θεών και Κύριος των Κυρίων, ο μεγάλος Θεός, ισχυρός και φοβερός" (Δευτ. 10:17,Νεοελληνική Μετάφραση). Έτσι, εάν αρνείται κάποιος ότι υπάρχουν άλλοι θεοί, τότε, σύμφωνα με αυτή τη Γραφή αρνείται ότι υπάρχουν και άλλοι "κύριοι", κάτι που ξέρουμε ότι δεν είναι αλήθεια, διότι οι κυβερνήτες και άλλοι μπορούν να ονομαστούν Κύριοι . Έτσι είναι και με τη λέξη "θεοί".Όταν ο Ιεχωβά δίνει στους ανθρώπους του τις Δέκα Εντολές, η πρώτη εντολή υποδηλώνει την ύπαρξη άλλων θεών: «Δεν θα έχετε άλλους θεούς μπροστά μου» (Εξ. 20: 3, βλ. Επίσης Δευτ. 5: 7). Στο βιβλίο της Εξόδου23: 32-33 στον Ισραήλ λέγεται να μην συνάπτει ή να λατρεύει άλλους θεούς. δεν υπάρχει καμία υπονόηση ότι οι "θεοί" των γειτόνων του Ισραήλ δεν υπάρχουν.

Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΦΥΣΗ

"Δι' ὧν τὰ τίμια ἡμῖν καὶ μέγιστα ἐπαγγέλματα δεδώρηται, ἵνα διὰ τούτων γένησθε θείας κοινωνοὶ φύσεως ἀποφυγόντες τῆς ἐν κόσμῳ ἐν ἐπιθυμίᾳ φθορᾶς"(Β Πέτρου 1:4) Η πρώτη σημαντική υπόσχεση για την ελπίδα της Εκκλησίας που απαρτίζεται από πιστά μέλη του Σώματος του Χριστού, είναι να γίνουν "κοινωνοί της θείας φύσεως" δηλαδή συμμέτοχοι στην θεϊκή φύση. Αυτό το χωρίο επιδρά ως καταπέλτης κατά εκείνων των θιασωτών της Τριάδος που όταν βλέπουν ότι κάποιος αναφέρεται ως θεός στην Γραφή (όπως ο Ιησούς) τείνουν να τον ταυτίζουν με τον Ύψιστο Θεό και να Τον λατρεύουν όπως Εκείνον. Τι θα κάνουν εδώ με τα μέλη της Εκκλησίας που όταν πάνε στον ουρανό, γίνονται "κοινωνοί",δηλαδή συμμέτοχοι της θείας φύσεως; Θα τους κάνουν και αυτούς τους '"θεούς" ίσους με τον Ύψιστο Θεό και Πατέρα;

Εφήυραν λοιπόν, άλλη ερμηνεία, ότι κοινωνός γίνεσαι με την έννοια ότι αποκτάς θεϊκό χαρακτήρα και ατενίζεις την αγαθότητα του Κυρίου,αποκτάς την εσωτερική του καλή υπόσταση αλλά όχι την φύση Του!Όλα αυτά για να αποφύγουν να πουν ότι τα μέλη της Νύφης του Χριστού γίνονται και αυτά θεοί, αλλιώς πρέπει να τα αναγνωρίσουν ως "ομοούσια" του Πατρός ,κατά το τριαδικό δόγμα της Νίκαιας του 325μΧ και να τα προσκυνούν μαζί με τον Τρισυπόστατο Θεό τους!Η συζήτηση που έγινε μεταξύ ημών και του γνωστού για τις τριαδικές απόψεις του (και όχι μόνο) συγγραφέα του "Αντιαιρετικού" Γ.Τσιμπιρίδη,ο δεύτερος μη δυνάμενος να εξηγήσει το χωρίο αυτο,άρχισε να χωρίζει "σε άκτιστες και κτιστές ενέργειες του Θεού",ερμηνεύοντας το εν λόγω εδάφιο κατά το δοκούν,διότι απλά καταγκρεμίζει το τριαδικό δόγμα. Επί λέξει λάβαμε την απάντηση-

Ανεξαρτήτως αυτού, ο άνθρωπος, με την συμμετοχή του εις την καθαρά ενέργεια, συνεπώς εις την ΟΥΣΙΑ τού Θεού – εάν θα ήτο ταυτόσημος – θα εγίνετο ο άνθρωπος θεός ΚΑΤΑ ΦΥΣΙΝ! Τότε όμως ή ο άνθρωπος θα έπαυε να είναι άνθρωπος κατά φύσιν ή θα ήταν ΚΑΙ ο Θεός ΚΤΙΣΤΟΣ, όπως ο άνθρωπος, για να μπορεί ο άνθρωπος να ενωθεί με Αυτόν, ή θα έπαυε ο Θεός να είναι Τρισυπόστατος και θα εγίνετο «μυριυπόστατος», διότι δεν θα είχε πλέον ΤΡΙΑ πρόσωπα, αλλά μυριάδες, όσα δηλαδή θα ήταν τα πρόσωπα που θα μετείχαν εις την ουσία Του!!! 

   

    Όπως και ο ίδιος παραδέχεται μετά από μια σειρά πολύπλοκων ερμηνειών,που η Αγία Γραφή δεν αναφέρει, εάν ίσχυε κατά γράμμα το εδάφιο που έγραψε ο απόστολος Πέτρος ,τότε θα "έπαυε ο Θεός να είναι Τρισυπόστατος",δηλαδή θα καταργείτο το τριαδικό δόγμα.Και πράγματι καταργείται γιατί δεν υπάρχει πουθενά μέσα στην Αγία Γραφή. Άλλωστε ο Άγιος Αθανάσιος, που οι φρονούντες την ορθόδοξη θεολογία αποδέχονται και λατρεύουν ως πατέρα του τριαδικού δόγματος,είναι εναντίον τους όταν λέει "«Ο Θεός έγινε άνθρωπος, για να γίνει ο άνθρωπος θεός». Αυτό είναι ενάντια στα-ας μας επιτραπέι- φτηνά επιχειρήματα περί κτιστών και ακτίστων ενεργειών, μιας και όταν ο πιστός αναγεννημένος από το πνεύμα του Θεού Χριστιανός-λίγοι Χριστιανοί στον αριθμό όπως θα αναλύσουμε σε άλλο άρθρο- πάει στον ουρανό, παύει να είναι άνθρωπος (κτιστό δημιούργημα με ανθρώπινο σώμα) και αποκτάει θεϊκό, πνευματικό σώμα. Αυτήν την έννοια έχει η λέξη κοινωνός. ΣΥΜ-μέτοχος στο ίδιο πράγμα.Στην ίδια φύση. Ας δούμε τι είπε ο απόστολος Ιωάννης: "Αλλά γνωρίζουμε ότι όταν ο Χριστός εμφανιστεί, θα είμαστε όμοιοι με Αυτόν, γιατί θα τον δούμε όπως ακριβώς είναι" (1 Ιωάννου 3:2, Νεοελληνική Μετάφραση) «Ο μονογενής Υιός του Θεού, που θέλει να μας κάνει να μοιραζόμαστε τη θεότητά του, ανέλαβε τη φύση μας, ώστε να κάνει άνθρωπο, να κάνει τους ανθρώπους θεούς» (Άγιος Θωμάς Ακινάτης , Οpusc, 57: 1-4).Η Εκκλησία θα καθίσει στον ίδιο ΘΡOΝO όπως έκανε ο Ιησούς στον θρόνο του Πατέρα Του! (Αποκάλυψη 3:21) Έτσι, αν ο Ιησούς είναι ο ίδιος με τον Πατέρα στην εξουσία, τότε η εκκλησία, που βρίσκεται στον ίδιο ΘΡOΝΟ, είναι η ίδια στην εξουσία όπως ο Πατέρας και ο Ιησούς!

Δεν υπάρχει περίπτωση για κάτι τέτοιο. Πρέπει να αποδεχτούμε αυτό που λέει η Βίβλος για το τι εστί "Θεός" , σε ποιον και ποιούς εφαρμόζεται ο όρος και με ποια σημασία και τι σημαίνει "θεώση" ανθρώπου και συμμετοχή στην θεϊκή φύση. Τότε μόνο θα είμαστε ορθοί δογματικά και δεν θα παραμείνουμε σε δόγματα που ατιμάζουν τον Ένα ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ Θεό της Αγίας Γραφής.