Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ- ΕΝ ΣΑΡΚΙ Ή ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ;
"O πρώτος άνθρωπος Aδάμ «έγινε σε ψυχή που ζει»· ο έσχατος Aδάμ έγινε σε πνεύμα που ζωοποιεί"
Περιτράνως στο προηγούμενο άρθρο μας (εδώ https://aklonitospistis.blogspot.com/2021/05/blog-post.html) αποδείξαμε λανθασμένο το δόγμα της "αυτανάστασης" το οποίο πρεσβεύουν πολλές τριαδικές αιρέσεις και ομάδες του λεγόμενου χριστιανικού κόσμου. Αποδείξαμε ότι ο Θεός ,ο Πατέρας του Ιησού Χριστού ως ξεχωριστό Πρόσωπο ανέστησε σε αθάνατη ζωή τον αγαπημένο του Υιό και Σωτήρα μας.
Με τι όμως σώμα αναστήθηκε ο Σωτήρας; Πολλοί Ευαγγελικοί, Ορθόδοξοι ,Πεντηκοστιανοί θεωρούν ότι Αυτός ανεστήθη ως σάρκα , με το ίδιο σώμα με το οποίον και απέθανε. Είναι όμως αυτή η διδασκαλία της Αγίας Γραφής;
ΠΕΘΑΝΕ Ο "ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ";;;;
Κατ΄αρχήν για να δείξουμε πώς αναστήθηκε ο Ιησούς θα πρέπει πρώτα να δείξουμε πώς ο ίδιος πέθανε. Και εδώ οι πεπλανημένοι θιασώτες του ασεβούς τριαδικού δόγματος βρίσκονται στην απόλυτη σύγχυση εφόσον έχουν εφεύρει έναν εντελώς αντιχριστιανικό όρο για να περιγράψουν την φυσική ανθρώπινη ύπαρξη του Ιησού Χριστού στην γη : τον όρο "θεάνθρωπος". Ο όρος αυτός δεν φαίνεται πουθενά μέσα στην Αγία Γραφή ούτε στο ελάχιστο είτε με μεταφορική είτε με κυριολεκτική προσέγγιση.
Η Προς Φιλιππησίους 2:7 καθαρά μας λέγει ότι ο Χριστός απεκδύθηκε, άφησε, εκένωσε εντελώς την θεία φύση του για να γίνει άνθρωπος όταν ήλθε στη γη (και άρα πέθανε όχι ως θεός Λόγος αλλά σαν τέλειος άνθρωπος) "παρ' ἀγγέλους ἠλαττωμένος"(Εβραίους 2:9)Για τον λόγο αυτόν ο απόστολος Παύλος Τον αναφέρει ως "έσχατον Αδάμ" έχοντα την ιδίαν ακριβώς φύση με τον προπάτορά μας, δηλαδή εκείνη την τέλεια ανθρώπινη προ της αμαρτίας στην Εδέμ! Το να ισχυρίζονται οι Τριαδιστές ότι ο Χριστός ήταν ΘΕ-άνθρωπος επί γης, τον κατατάσσουν στο επίπεδο εκείνο των τερατογεννημάτων Νεφιλείμ την εποχή του Κατακλυσμού, εφόσον οι μόνοι στην Αγία Γραφή που αναφέρονται ως κατέχοντες την αγγελική ανώτερη θεϊκή φύση μαζί με την ανθρώπινη ήταν οι αμαρτωλοί δαίμονες την εποχή του Νώε (Γένεσις 6:1-4). Επίσης οι αιρετικοί τριαδιστές με τον αντιχριστιανικό αυτόν όρο εναποθέτουν τον Ιησού Χριστό στο ίδιο επίπεδο των παρομοίων "ημίθεων" της ειδωλολατρίας ,η οποία αποτελεί παραλλαγή της προαναφερθείσας ιστορίας που καταγράφει η Γένεση. Πόσο πιο δίκιο είχε ο απόστολος Παύλος όταν είπε τα εξής λόγια:
"Διότι ἕνας Θεὸς ὑπάρχει καὶ ἕνας μεσίτης μεταξὺ Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ὁ ἄνθρωπος Χριστὸς Ἰησοῦς, ὁποῖος ἔδωσε τὸν ἑαυτόν του ἀντίλυτρον δι᾽ ὅλους, μαρτυρία ἡ ὁποία ἦλθε εἰς τὸν καιρόν της"(A Τιμόθεον 2:5,6 Νεοελληνική Μετάφραση)
Εδώ λοιπόν, ο Παύλος κατακεραυνώνει όλους εκείνους που πιστεύουν στον Ιησού Χριστό ως "θεάνθρωπο" επί γης. Τον ονομάζει Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο αλλά προσέξτε! ΠΌΤΕ; "Όταν ἔδωσε τὸν ἑαυτόν του ἀντίλυτρον δι᾽ ὅλους" Ναι, ο Ιησούς Χριστός ήταν άνθρωπος όταν ΕΔΩΣΕ τον εαυτό Του ως Λύτρο στον σταυρό, στον θάνατό Του. Επομένως κανένας Θεάνθρωπος δεν πέθανε στον σταυρό αλλά ενας τέλειος άνθρωπος, ο Κύριός μας Ιησούς ο οποίος έδωσε την τέλεια ανθρώπινη ζωή Του στον Πατέρα για να καταργήσει την αμαρτία και τον θάνατο του κόσμου. Τόσο απλά και τόσο όμορφα η Αγία Γραφή περιγράφει την φύση του Κυρίου μας όταν ήταν στη γη.
ΠΩΣ ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ ΟΜΩΣ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ; ΗΤΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ;
Ας προσέξουμε τα λόγια του αποστόλου Παύλου πάλι. Μας είπε ότι ο Ιησούς ήταν άνθρωπος όταν ο Ίδιος παρέδωσε τον εαυτό Του στον θάνατο δια σταυρού. Όμως δεν μας λέγει το ίδιο και μετά την ανάστασή Του. Ο απόστολος Παύλος, χρόνια αργότερα γράφει στην εκκλησία της Κορίνθου όταν του ετέθη το ερώτημα με ποια μορφή οι νεκροί θα αναστηθούν στην ουράνια βασιλεία [ υπογραμμίζουμε με έντονα γράμματα τα κύρια σημεία]
Ἔτσι εἶναι καὶ μὲ τὴν ἀνάστασιν τῶν νεκρῶν. Ἐκεῖνο ποὺ σπέρνεται εἶναι φθαρτόν, ἐκεῖνο ποὺ ἀνασταίνεται ἄφθαρτον. Σπέρνεται ἄδοξον, ἀνασταίνεται ἔνδοξον, σπέρνεται εἰς κατάστασιν ἀδυναμίας, ἀνασταίνεται εἰς κατάστασιν δυνάμεως, σπέρνεται σῶμα φυσικόν, ἀνασταίνεται σῶμα πνευματικόν. Ὑπάρχει σῶμα φυσικόν, ὑπάρχει καὶ σῶμα πνευματικόν. Ἔτσι εἶναι καὶ γραμμένον: Ἔγινε ὁ πρῶτος ἄνθρωπος, ὁ Ἀδάμ, ὂν ζωντανό· ὁ τελευταῖος Ἀδὰμ πνεῦμα ποὺ δίνει ζωήν. Δὲν εἶναι ὅμως πρῶτον τὸ πνευματικὸν ἀλλὰ τὸ φυσικόν, ἔπειτα τὸ πνευματικόν. (Α Κορ. 15: 42-46)
Τι βλέπουμε εδώ; Τρία σημεία-
1) Η ανάσταση στην βασιλεία των ουρανών δεν περιέχει ΚΑΝΕΝΟΣ είδους ανθρώπινο σώμα. Ο απόστολος Παύλος το επιβεβαίωσε και αλλού αυτό όταν είπε: «Λέω αυτό, αδελφοί, ότι σάρκα και αίμα δεν μπορούν να κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού, ούτε η φθορά κληρονομεί την αφθαρσία»(Α Κορ. 15:50 ΜΝΚ)
2) Το ανθρώπινο φυσικό σώμα είναι αυτό που πεθαίνει πάντα στην ανάσταση και όχι κάποιο "θεωμένο" σώμα - ο όρος θεωμένο ανθρώπινο σώμα αποτελεί πλάνη και αισχρή διδασκαλία που δεν αναφέρεται στην Βίβλο
3)Ο έσχατος Αδάμ (ο Ιησούς Χριστός ) αναστήθηκε ως πνεύμα , όχι ως άνθρωπος ούτε με το ίδιο σταυρωθέν σώμα Του. Έγινε μάλιστα πνεύμα "ζωοποιοῦν·" (βλέπε αρχ. κείμενο) δηλαδή αθάνατο πνευματικό πλάσμα που μπορεί να δώσει και ζωή στους άλλους!
Ο απόστολος Πέτρος υποστηρίζει το ίδιο με τον απόστολο Παύλο όταν εκείνος έγραψε τα εξής:
"ὅτι καὶ Χριστὸς ἅπαξ περὶ ἁμαρτιῶν ἔπαθε, δίκαιος ὑπὲρ ἀδίκων, ἵνα ἡμᾶς προσαγάγῃ τῷ Θεῷ, θανατωθεὶς μὲν σαρκί, ζωοποιηθεὶς δὲ πνεύματι" (Α Πέτρου 3:18)
Δυστυχώς πολλές μεταφράσεις παρερμηνεύουν το άνωθεν εδάφιο γράφοντας ότι ο Χριστός ανεστήθη ΔΙΑ του πνεύματος (Βλέπε Νεοελληνική Μετάφραση πχ) Όμως εδώ δεν υπάρχει γενική του μέσου αλλά ΔΟΤΙΚΗ που χαρακτηρίζει το ΠΡΟΣΩΠΟ- θανατώθηκε ΕΝ ΣΑΡΚΙ (με σάρκα/στην σάρκα) ζωοποιήθηκε [ή αναστήθηκε] ΕΝ πνεύματι (σε πνεύμα,ΩΣ πνεύμα) Ας μας εξηγήσουν οι φίλοι μας Τριαδιστές το χωρίο αυτό με βάση το συντακτικό του - εάν τολμούν - και ας μας πουν ΠΟΥ βρήκαν την ερμηνεία "δια του πνεύματος" παραβιάζοντας τα άφθαρτα και ανόθευτα λόγια του ιερού κειμένου!Πολύ σωστά λοιπόν, η Μετάφραση Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών , το αποδίδει ως εξής:
"Διότι ο Χριστός πέθανε μία φορά για πάντα για αμαρτίες, ένας δίκαιος για αδίκους, ώστε να σας οδηγήσει στον Θεό. Θανατώθηκε ως σάρκα αλλά ζωοποιήθηκε ως πνεύμα" (Α Πέτρου 3:18,ΜΝΚ)
Χωρίς άλλες λεπτομέρειες, ο ειλικρινής αναγνώστης καλείται να διαβάσει όλα τα εδάφια της Αγίας Γραφής τα οποία αναφέρουν σαφέστατα ότι ο Ιησούς Χριστός αναστήθηκε ως πνευματικό πλάσμα και όχι ως άνθρωπος. Τα εδάφια αυτά είναι η Α Τιμ. 6:16, Εφεσ. 1:17,18, Πράξεις 13:34; Β Κορ. 5:16, Λουκάς. 17:20, Ματθ 24:3-39; 25:31, Ιωαν. 6:51, Εβρ. 2:7-9, Φιλ. 2:7-10.
ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ ΤΟ ΝΕΚΡΟ ΘΝΗΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Μπορούμε να βγάλουμε λογικά συμπεράσματα για το τι συνέβη στο ανθρώπινο σώμα του Χριστού μέσα από την Αγία Γραφή
1) Η Αγία Γραφή λέει για τον Χριστό: «... διὰ τὴν ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ, ὅτι δηλαδὴ δὲν ἐγκατελείφθη ἡ ψυχή του εἰς τὸν ᾍδην οὔτε τὸ σῶμά του εἶδε φθοράν» (Πράξεις 2:31, Ψαλμ. 16:10).
Ο θάνατος και η φθορά είναι η τιμωρία για τους αμαρτωλούς ανθρώπους και έτσι ΔΕΝ ήταν κατάλληλη για τον τέλειο άνθρωπο Ιησού. Το σώμα του Χριστού δεν επιτρεπόταν να δει φθορά ή να αποσυντεθεί στον τάφο όπως οι αμαρτωλοί άνθρωποι επομένως είναι λογικό να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι ο Θεός έκανε με θαυμαστό τρόπο το σώμα του Ιησού να εξαφανιστεί χωρίς φθορά διαλυόμενη ξανά στα στοιχεία από τα οποία είναι φτιαγμένα όλα τα ανθρώπινα σώματα.
2) Στη συνέχεια, ο Ιησούς Χριστός έδωσε τη σάρκα του ως λύτρο για εμάς (Ιωάν. 6:51). Έχοντας δώσει τη σάρκα του, αν το έπαιρνε ξανά πίσω, θα ακύρωνε τη θυσία του. Αν ο Χριστός είχε κρατήσει το σώμα του, τότε δεν θα υπήρχε η λυτρωτική Του προσφορά!
Σύμφωνα με την Προς Εβρ 10: 5-10 το φυσικό σώμα του Χριστού ήταν «ετοιμασμένο» για να μπορεί να «προσφερθεί», μια για πάντα. Έτσι, όταν είχε "προσφερθεί", τότε είχε εξυπηρετήσει τον σκοπό του. Στη συνέχεια, όπως οι ζωικές θυσίες σύμφωνα με τον Νόμο απορρίφθηκαν, έτσι και το σώμα του Ιησού απορρίφθηκε (Εβρ. 13: 10,11).
Η αφαίρεση του σώματος βοήθησε επίσης τους μαθητές του Ιησού να καταλάβουν ότι ο Χριστός είχε αναστηθεί από τους νεκρούς. Ένα υπαρκτό σώμα θα μπορούσε να δυσχεράνει την απόδειξη ότι ο Ιησούς είχε αναστηθεί επειδή οι εχθροί των Χριστιανών θα μπορούσαν άνετα να δείξουν το σώμα του Ιησού μετά την ανάσταση και να το ισχυριστούν ως απόδειξη κατά αυτής της ανάστασής Του. Επίσης έχουμε έναν ακόμη σημαντικότατο λόγο. Η εξαφάνιση του σώματος του Ιησού από τον Θεό θα απέτρεπε από το να χρησιμοποιηθεί ως αντικείμενο λατρείας, όπως γίνεται από τον αποστάτη χριστιανικό κόσμο όσον αφορά τα δήθεν λείψανα των "αγίων". Και πάλι, αυτό ήταν προδιαγεγραμμένο με τον Μωυσή (Ιούδα 9)
Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ
Θα ασχοληθούμε με τα λόγια που ο μαθητής Λουκάς έγραψε ,τα οποία προς στιγμήν φαίνονται να αντικρούουν την άποψη ότι ο Ιησούς αναστήθηκε ως Πνεύμα. Έγραψε ο Λουκάς περιγράφοντας τα λόγια του Ιησού κατά την εμφάνισή Του στους μαθητές
"ἴδετε τὰς χεῖράς μου καὶ τοὺς πόδας μου, ὅτι αὐτὸς ἐγώ εἰμι· ψηλαφήσατέ με καὶ ἴδετε, ὅτι πνεῦμα σάρκα καὶ ὀστέα οὐκ ἔχει καθὼς ἐμὲ θεωρεῖτε ἔχοντα" (Κατά Λουκάν 24:39)
Γιατί είπε ο Ιησούς τα λόγια αυτά; Εάν διαβάσουμε τα προηγούμενα εδάφια θα δούμε ότι οι μαθητές ήταν κατατρομαγμένοι επειδή νόμιζαν ότι είχαν δει πνεύμα (εδ. 37) με την έννοια του φαντάσματος, ενός δαιμονικού όντος που δήθεν ισχυριζόταν ότι ήταν ο αναστημένος Χριστός. Η λαϊκή πίστη των Ισραηλιτών είχε τέτοιου είδους "δαιμονικές" απεικονίσεις που ισχυρίζονταν ότι ήταν νεκροί προφήτες και άλλοι (Βλέπε την περίπτωση της επίσκεψης στην μάγισσα της Εν-δωρ από τον βασιλιά Σαούλ)Οι ίδιοι οι μαθητές ακόμα και όταν ήταν ζωντανός ο Ιησούς και έκανε θαύματα νόμιζαν πολλές φορές ότι έβλεπαν φάντασμα!
"καὶ ἰδόντες αὐτὸν οἱ μαθηταὶ ἐπὶ τὴν θάλασσαν περιπατοῦντα ἐταράχθησαν λέγοντες ὅτι φάντασμά ἐστι, καὶ ἀπὸ τοῦ φόβου ἔκραξαν" (Ματθαίον 14:26)
Ο Ιησούς αρνήθηκε όχι ότι είχε πνευματικό σώμα αλλά ότι ήταν αυτό το δαιμονικό φάντασμα που οι μαθητές νόμιζαν ότι είχαν δει. Για αυτό τα πρώτα του λόγια ήταν τα εξής: "ὅτι αὐτὸς ἐγώ εἰμι" , δηλαδή ότι ήταν ο ίδιος μπροστά τους και όχι κάποιο άλλο πνεύμα που έλεγε ότι ήταν αυτός. Επίσης η έννοια του φαντάσματος προκύπτουσα από την λέξη "φαντασία" σήμαινε ότι δεν υπήρχε κάποιου είδους παραίσθηση ή ότι ήταν κάποιο "φανταστικό" ή ανύπαρκτο πλάσμα ενώπιόν τους αλλά ο ίδιος ο Ιησούς. Το ότι ο Ίδιος είχε "σάρκα και οστά" σημαίνει ότι το πνευματικό Του σώμα εκείνη την ώρα είχε "υλοποιηθεί" για να μπορούν οι μαθητές να το ψηλαφίσουν και να το αντιληφθούν. Συνέχιζε όμως να ήταν ένα πνευματικό σώμα. Οι άγγελοι και όλοι όσοι εμφορούνται από πνευματικά σώματα μπορούν ανά πάσα στιγμή να υλοποιηθούν για να γίνουν αντιληπτοί στους ανθρώπους. Μάλιστα, άγγελοι που το έκαναν αυτό στο παρελθόν έφαγαν και ήπιαν μαζί με ανθρώπους. (Γένεση 18:1-8· 19:1-3)Εντούτοις, παρέμεναν πνευματικά πλάσματα και μπορούσαν να εγκαταλείψουν τον υλικό κόσμο.—Κριτές 13:15-21.
Ένα φυσικό ανθρώπινο σώμα δεν θα μπορούσε ποτέ να μπαίνει και να βγαίνει από κλειστά δωμάτια όπως το σώμα του Ιησού μετά την Ανάσταση (Ιωάννης 20:24-29) Οι δε σωματικές απεικονίσεις του Ιησού ήταν ελαφρώς διαφορετικές από την αρχική Του σωματική κατάσταση εφόσον οι μαθητές δυσκολεύονταν στην αρχή να Τον αναγνωρίσουν, παρά μόνο όταν ο Ίδιος έκανε κινήσεις που μόνο Εκείνος ήξερε και ως εκ τούτου οι μαθητές πείθονταν περί της αναστάσεώς Του (Λουκάς 24:30, 31, 35· Ιωάννης 20:14-16· 21:6, 7)
Σε μεταγενέστερες εποχές θα υπήρχαν αιρετικοί που υποστήριζαν ότι ο Ιησούς δεν ήταν παρά μια ψευδαίσθηση, ότι το σώμα του ήταν μόνο ένα φάντασμα. Μερικές από αυτές τις ιδέες - που ονομάστηκε δοκητισμός - διαψεύδονται στην Πρώτη Επιστολή του Ιωάννη και όλο αυτό το σύστημα σκέψης χαρακτηρίστηκε αίρεση στους πρώτους αιώνες της χριστιανικής εκκλησίας. Προσοχή όμως το ζήτημά τους δεν ήταν αν ο Ιησούς ήταν όντως Πνεύμα μετά την ανάσταση, το οποίο και οι απόστολοι πρέσβευαν, αλλά εάν ήταν ο Ιησούς αναστημένος ως πραγματικό ον ή όχι. Το τι είδους πνεύμα ήταν ο Ιησούς μετά την ανάσταση ήταν το σημαντικό και όχι εάν ήταν όντως πνεύμα ή όχι.
Συνοψίζοντας, είδαμε τις περίτρανες αποδείξεις για το ότι ο Κύριός μας πράγματι αναστήθηκε ως Πνεύμα ζωοποιούν από τους νεκρούς. Το τρίτο και τελευταίο μέρος περί του αναστημένου σώματος του Κυρίου θα έχει να κάνει με το χωρίο Β Ιωάννου 7 και την ερμηνεία του αλλά και παράλληλα θα φερθούν στοιχεία στο φως για την πριν από χρόνια δυσφημιστική ,ύπουλη και διαστρεβλωτική επίθεση του "ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΥ" στο πρώτο μας blog σε σχέση με το ζήτημα αυτό. Εις το επαναγράφειν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου