AΝΑΦΕΡΕΙ Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΩΝ       ΑΓΙΩΝ ΓΡΑΦΩΝ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΩΣ "ΙΕΧΩΒΆ";
-ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ-

"Μηδὲ ἐκπειράζωμεν τὸν Χριστόν(;), καθὼς καί τινες αὐτῶν ἐπείρασαν καὶ ὑπὸ τῶν ὄφεων ἀπώλοντο"

(Α Κορινθίους 10:9)

    Προσφάτως, διάφοροι "γνωστοί άγνωστοί" των οποίων οι προκατειλημμένες ιδέες για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και την Μετάφραση Νέου Κόσμου που χρησιμοποιούν,προσπάθησαν να βρουν χωρία τα οποία να "αντιτείνουν" τις ψευδείς τριαδικές απόψεις τους περί Θεού. Σε μελλοντικό άρθρο θα αναλυθούν περισσότερα προς τις αντιχριστιανικές και παγανιστικές ιδέες της υποτιθέμενης "Τριάδας",καθώς και η άποψη της Αγίας Γραφής σε ποικίλα χωρία ως προς αυτό. 

     Το χωρίο που εφέρθη εις την προσοχήν μας ήταν το χωρίο Α Κορινθίους 10:9 (αναφερόμενο στην αρχή) , το οποίο η Μ.Ν.Κ το μεταφράζει ως εξής : 
      
   "Ούτε να υποβάλλουμε σε δοκιμή τον Ιεχωβά, όπως τον υπέβαλαν σε δοκιμή μερικοί από αυτούς και αφανίστηκαν από τα φίδια" (Α Κορινθίους 10:9)

     
  Γιατί η Μ.Ν.Κ αντικατέστησε την λέξη "Χριστός" με την λέξη "Ιεχωβά" ρωτούν πολλοί. Μήπως σημαίνει ότι ο Ιησούς ΕΙΝΑΙ ο Ιεχωβά;

     Σε καμία περίπτωση. Οι τριαδιστές πονηρά αποκρύπτουν ότι  παλαιότερα χειρόγραφα της Βίβλου δεν αναφέρουν στο εδάφιο Α Κορινθίους 10:9 την λέξη "Χριστός", αλλά την λέξη ΚΥΡΙΟΣ. Επιλέγουν να χρησιμοποιούν μεταγενέστερες μεταφράσεις που καταφανέστατα εισχώρησαν την λέξη "Χριστός" εντός του Κειμένου για παραπλάνηση των αναγνωστών.Τα περισσότερα αρχαία χειρόγραφα αποδίδουν το εν λόγω χωρίο ως εξής:

    "Μηδὲ ἐκπειράζωμεν τὸν Κύριον, καθὼς καί τινες αὐτῶν ἐπείρασαν καὶ ὑπὸ τῶν ὄφεων ἀπώλοντο"

  Ο Βατικανός Κώδικας  (Vatican ms 1209)  που χρονολογείται περί τον 4ον αιώνα μ.Χ αναφέρει το χωρίο τοιουτοτρόπως. Μαζί του συμφωνούν ο Κώδικας  Ephraemi rescriptus  που έγινε τον 5ον αιώνα. Ο Αλεξανδρινός Κώδικας που συνετελέσθη τον 5ον αιώνα αναφέρει την λέξη "Θεόν" αντί για Κύριον- πάντως όχι την λέξη "Χριστός".Η λέξη Κύριος στο εν λόγω χωρίο αναφέρεται στο περιστατικό με την απιστία των Ισραηλιτών με τα φίδια (Αριθμοί 21:6)και συνεπώς έχει να κάνει με τον Ιεχωβά της Παλαιάς Διαθήκης και όχι με τον Ιησού Χριστό. Ως εκ τούτου πολλοί συγγραφείς των αλεξανδρινών χειρογράφων εδιάβαζαν "Κύριος" για να συνεχιστεί το νόημα του κειμένου που αναφερόταν στην Παλαιά Διαθήκη. 

    Μετά το 1270 μΧ όταν το Τετραγράμματο παγιώθηκε στην απόδοση "Ιεχωβά" , πολλές Βιβλικές Εταιρείες (που δεν είχαν σχέση με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά) απέδωσαν το χωρίο  αντικαθιστώντας το "Κύριος" (όχι το Χριστός) με την λέξη Ιεχωβά, όπως κάνει η Μ.Ν.Κ . Οι μεταφράσεις αυτές είναι οι εξής:

J18 - Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές υπό Isaac Salkinson και C.D. Ginsburg 

J22 - Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές από τις Ενωμένες Βιβλικές Εταιρείες, 1979

J23 - Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές από τον J. Bauchet, 1975

 Άλλες σημαντικές μεταφράσεις κάνουν άμεση αναφορά στον Θεό της Παλαιάς Διαθήκης στο εν λόγω εδάφιο και όχι στον Χριστό,αναγράφοντας την γενική λέξη Κύριος:

New American Standard Bible (Νέα Αμερικάνικη Στερεότυπη Έκδοση)

Nor let us try the Lord, as some of them did, and were destroyed by the serpents.

International Standard Version(Διεθνής ΣτερεότυπηΈκδοση)

Let's stop putting the Lord to the test, as some of them were doing, and were destroyed by snakes. 

GOD'S WORD® Translation(Λόγος Θεού)

We shouldn't put the Lord to the test as some of them did. They were killed by snakes. 

American Standard Version(Αμερικανική Στερεότυπη Μετάφραση)

Neither let us make trial of the Lord, as some of them made trial, and perished by the serpents.

English Revised Version(Αγγλική Αναθεωρημένη Μετάφραση)

Neither let us tempt the Lord, as some of them tempted, and perished by the serpents.

Weymouth New Testament (Καινή Διαθήκη του Weymouth)

And do not let us test the Lord too far, as some of them tested Him and were destroyed by the serpents.

   Τουτέστιν, ο γενικός όρος "Κύριος" στο χωρίο αποδίδεται είτε στον Πατέρα είτε στον Υιό αναλόγως του ΝΟΗΜΑ του κειμένου και όχι ένα "ξέμπαρκο" κακομεταφρασμένο στις περισσότερες φορές χωρίο που θέλουν οι εχθροί του Χριστού να δακτυλοδείχνουν για να υποστηρίζουν τις πλάνες και αιρέσεις τους. Σύμφωνα με το νόημα λοιπόν,δηλαδή η βιβλική αναφορά στην ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ και συγκεκριμένα στο βιβλίο των Αριθμών αλλά επίσης και τα αμέσως επόμενα δύο εδάφια, δηλαδή το Α Κορινθίους 10:12,13 μας αναφέρουν ότι το Κύριος του εδαφίου 9 έχει σχέση με τον "Θεόν" ,τουτέστιν είναι ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ,τίτλος που εφαρμόζεται μόνο στον Πατέρα και ποτέ στον Υιό.Συνεπώς η αντικατάσταση με το θεϊκό Όνομα,το Ιερό Τετραγράμματο Ιεχωβά είναι απολύτως δόκιμη και ορθή,καθώς ούτε μπερδεύει με τριαδολογικές ανοησίες τον αναγνώστη αλλά ούτε αλλάζει και το νόημα του Ιερού Κειμένου.Εγείρεται όμως μια ακόμη ερώτηση- 

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΕΑΝ Η ΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΕΙΝΑΙ οντως "ΧΡΙΣΤΟΣ" όπως άλλα αρχαία χειρόγραφα γράφουν,έστω και μεταγενεστέρως;Πρέπει να απορριφθεί ως μετάφραση;

  

    Απαντούμε- Ο Χ Ι.Ακόμη και η λέξη "Χριστός" να υπάρχει στο εν λόγω χωρίο,δεν αποδεικνύει καμία από τις αντιχριστιανικές τριαδικές φαντασιώσεις πολλών ούτε ότι ο "Ιεχωβά είναι ο Ιησούς".Ας ομιλήσουμε με επιχειρήματα για να φύγει κάθε αντίθετη εντύπωση από το μυαλό των αναγνωστών-

     Ο Ιησούς Χριστός αναφέρεται ως ο Λόγος ,ο Εκπρόσωπος του Πατέρα (Ιωάννης 1:1).Ως ο Λόγος εκπρόσωπούσε τον Πατέρα του ήδη από την Παλαιά Διαθήκη.Η Εταιρεία Σκοπιά και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά τον θεωρούν Θεό αλλά όχι τον Ύψιστο Θεό (βλέπε Ψαλμός 82 και άρθρο μας περί του πώς χρησιμοποιείται ο όρος Θεός στην Αγία Γραφή)Η Σκοπιά έχει γράψει: 

  "Ο πρωτότοκος Γιος του Θεού υπηρέτησε αναμφίβολα ως το Στόμα, ή αλλιώς ο Εκπρόσωπος, του Πατέρα του, του μεγάλου Βασιλιά της Αιωνιότητας. Ήταν ο Λόγος της επικοινωνίας του Θεού για τη μεταβίβαση πληροφοριών και οδηγιών στους άλλους πνευματικούς και ανθρώπινους γιους του Δημιουργού. Είναι λογικό να σκεφτούμε ότι, προτού έρθει ο Ιησούς στη γη, ο Θεός, σε πολλές από τις περιπτώσεις κατά τις οποίες επικοινώνησε με ανθρώπους, χρησιμοποίησε τον Λόγο ως αγγελικό του εκπρόσωπο. (Γε 16:7-11· 22:11· 31:11· Εξ 3:2-5· Κρ 2:1-4· 6:11, 12· 13:3) Εφόσον “το όνομα του Ιεχωβά ήταν στον άγγελο” που οδηγούσε τους Ισραηλίτες μέσα από την έρημο, αυτός ο άγγελος μπορεί να ήταν ο Γιος του Θεού, ο Λόγος.—Εξ 23:20-23·" (Ενόραση στις Γραφές, Τόμος 2,σελίδα 217, έκδοση των Μαρτύρων του Ιεχωβά)

   Προσέχουμε ότι "το όνομα του Ιεχωβά ΗΤΑΝ στον Άγγελο" αλλά δεν λέει πουθενά ότι ο "Ιεχωβά ΗΤΑΝ ο Άγγελος"! Το ίδιο και με το όνομα Ιησούς- Γιεχοσούα στην εβραϊκή,το οποίο σημαίνει ότι "Ο Γιαχβέ/Ιεχωβά είναι Σωτηρία"- πουθενά δεν λέει ότι "Είμαι ο Γιαχβέ/Ιεχωβά".

  

    Ο βιβλικός λόγιος Χένχεν(που δεν είναι βέβαια Μάρτυρας του Ιεχωβά) διέκρινε ότι στην Ελληνική υπάρχει κάποια διαφορά μεταξύ των λέξεων Θεός και Λόγος. Έγραψε: 

   

   "Για να αποφύγουμε κάθε παρανόηση, πρέπει να παρεμβάλουμε εδώ ότι οι λέξεις Θεός και ο Θεός (‘θείος’ και ‘ο Θεός’) δεν ήταν το ίδιο πράγμα σ’ αυτή την εποχή. Γι’ αυτό ο Φίλων έγραψε: ο λόγος σημαίνει μόνο θεός (‘θείος’) και όχι ο θεός (‘Θεός’) επειδή ο λόγος δεν είναι Θεός με την πλήρη έννοια. . . . Με παρόμοιο τρόπο, και ο Ωριγένης εξηγεί τη σημασία: ο Ευαγγελιστής δεν λέει ότι ο λόγος είναι ‘ο Θεός’, αλλά ότι ο λόγος είναι ‘θείος’" (Σχολιολόγιο του Ευαγγελίου του Ιωάννη Κεφάλαια 1-6,υπό Ερνστ Χένχεν σελίδα 108 ,έκδ. 1984)

   Τουτέστιν, οι πρώτοι Χριστιανοί ποτέ δεν ταύτισαν τον Υιό με τον Ύψιστο Θεό ούτε με τον Ιεχωβά της Παλαιάς Διαθήκης. Πολλά χωρία μπορούν να εφαρμόζονται και στον Πατέρα και στον Υιό λόγω του ότι ο Υιός ενέχει εντός του το Όνομα του Πατέρα (όπως και πολλοί προφήτες της Π.Δ κατείχαν το Ιερό Τετραγράμματο στο όνομά τους αλλά φυσικά, δεν ήταν ο Ιεχωβά!) αλλά δεν ταυτίζεται με Αυτόν. Ο απόστολος Παύλος μπορούσε να γράψει άνετα για τον Μωυσή ότι "‘έκρινε τον ονειδισμό υπέρ του Χριστού μεγαλήτερο πλούτο παρά τους θησαυρούς της Αιγύπτου’. (Εβραίους 11:26·) και όχι "υπέρ του Ιεχωβά" επειδή ο Χριστός εκπροσωπούσε τον Ιεχωβά άρα ήταν το ίδιο- πράγματι 

 "Πάντα όσα έχει ο Πατήρ, εμού είναι· διά τούτο είπον ότι εκ του εμού θέλει λάβει και αναγγείλει προς εσάς" (Kατά Ιωάννην 16:15)

  Πουθενά δεν ανέφερε ο Χριστός ότι ΕΙΝΑΙ ο Πατέρας Του αλλά ΕΧΕΙ όσα έχει ο Πατέρας Του εφόσον Εκείνος (ο Ιεχωβά) του τα δίνει: 

   

    "Ζήτησέ μου, και θα σου δώσω έθνη ως κληρονομιά σου

και τα πέρατα της γης ως ιδιοκτησία σου"

 (Ψαλμός 2:8)

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

   Συνεπώς ,άνετα ο Παύλος θα μπορούσε να πεί στο εδάφιο Α Κορινθίους 10:9 ότι οι Ισραηλίτες στην πραγματικότητα ,στασιάζοντας κατά του Πατρός (Ιεχωβά), "επείραξαν τον Χριστόν" , τον Υιόν Του,δηλαδή Εκείνον που εκπροσωπούσε τον Πατέρα Του κατά το Κατά Ιωάννην 1:1. Δεν υπάρχει καμία δήλωση του εδαφίου περί ταύτισης των δύο προσώπων,ούτε ο Παύλος αναφέρεται σε αντιχριστιανικές αποφάσεις δογμάτων όπως αυτές παγιώθηκαν μετά το 325 μΧ από αποστατικές Συνόδους ψευδόχριστων ιερατείων και ιερωμένων ,προεδρευόντων δε από αιμοσταγείς Αυτοκράτορες όπως ο "άγιος" Κωνσταντίνος που αποκαλείται βλασφήμως "ισαπόστολος". 

      Είτε η πρωτότυπη γραφή είναι "Χριστός", είτε "Κύριος", είτε "Θεός", είτε σε μετάφραση "Ιεχωβά" ,δεν μετατρέπει καθόλου το νόημα του ιερού κειμένου ούτε την διδασκαλία των αληθινών Χριστιανών περί μοναδικότητος του Πατέρα και του Υιού.Συμφωνεί απόλυτα με όλη την διδασκαλία της Αγίας Γραφής και όχι με ανθρώπους που ως δεδηλωμένοι εχθροί του Ευαγγελίου ,διαβάλλουν, διαστρεβλώνουν και παραπλανούν. Αληθώς τα λόγια της Βίβλου δια Ιερεμίου του Προφήτη:

       "Και είπε Κύριος προς εμέ, Ψευδή προφητεύουσιν οι προφήται εν τω ονόματί μου· εγώ δεν απέστειλα αυτούς ουδέ προσέταξα εις αυτούς ουδέ ελάλησα προς αυτούς· αυτοί προφητεύουσιν εις εσάς όρασιν ψευδή και μαντείαν και ματαιότητα και την δολιότητα της καρδίας αυτών." (Ιερεμίας 14:14)

    Είθε όλοι να προσέχομε και να παραμένουμε στον Θείο λόγο της Αλήθειας, στην Αγία Γραφή. 

  

    

Προ